شاید آغاز.

امروز داشتم به این فکر میکردم که خودمم دست به کیبورد بشم (همون دست به قلم خودمون) اخه شخصا واقعا لذت میبرم از خوندن دستنویس هایی که میبینیم، ولی مساله اینه که توی وبلاگ بعضی ها که میرم میبینم که چقدر قشنگ و روون اتفاقات رو تعریف کردن و من به اون خوبی نمیتونم یه چیزی رو تعریف کنم، با این حال دارم سعی میکنم اعتماد به نفسم رو ببرم بالا و هر چی تو ذهنمه رو بریزم بیرون

قبلا اینکارو کردما ولی توی دفتریادداشت های روزانه م و هیچکسم تا حالا نخوندتشون. نه اینکه منشوری باشن یا چیزی. نه فقط یه حسی بهم میگه بذارم همینجوری که میشناسنم بمونه

فضای اینجا کلا متفاوته اما "سعی کردن" حداقل کاریه که باید انجام بدم تا چند سال دیگه مدیون خودم نباشم